Μαθηματα
21784
page-template-default,page,page-id-21784,stockholm-core-2.1.8,tribe-no-js,select-theme-ver-7.7,ajax_fade,page_not_loaded,side_area_uncovered,,qode_menu_,wpb-js-composer js-comp-ver-6.1,vc_responsive
Title Image

Μαθηματα

Μαθημα: Οργανωση και Διοικηση Εκπαιδευτικων Μοναδων

ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ: Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων

Μάθημα: Οργάνωση και Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων

Διδάσκοντες: 1) Εμμανουήλ Φυριππής, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

2) Χρυσάνθη Ίκκου, Δρ Πανεπιστημίου Αθηνών

 

Θεματικές ενότητες μαθήματος

  1. Εκπαίδευση και εκπαιδευτικά συστήματα
  • Σύντομη επισκόπηση της γένεσης των δημοσίων εκπαιδευτικών συστημάτων στον ευρωπαϊκό χώρο.
  • Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Σκοποθεσία, ιδεολογικός προσανατολισμός.

2. Η εκπαίδευση απέναντι στις προκλήσεις της μετανεωτερικότητας.

  • Η νέα παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα και οι εκφάνσεις της.
  • Οι αλλαγές στην εκπαίδευση.
  • Ο ρόλος των παγκόσμιων-υπερεθνικών οργανισμών στη διαμόρφωση της εκπαιδευτικής πολιτικής. Παραδείγματα.

 

  1. Το «ιστορικοερμηνευτικό» πρότυπο και η «κριτική ανάλυση λόγου» ως μεθοδολογικά εργαλεία ερευνητικής προσέγγισης οργανωτικών και διοικητικών εκπαιδευτικών θεμάτων.

 

  1. Οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης στον ελληνικό και διεθνή χώρο
  • Περιγραφή συστημάτων κατά βαθμίδα με έμφαση στις διαφοροποιήσεις τους.
  • Επιλογή στελεχών εκπαίδευσης στον ευρωπαϊκό χώρο (Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Πορτογαλία, Αγγλία-Ουαλία).

 

  1. Η ποιότητα στον χώρο της εκπαίδευσης
  • Ο όρος ποιότητα:από την παραγωγή προϊόντων στην παροχή υπηρεσιών.
  • Τα πρότυπα ISO στην παροχή υπηρεσιών και στις εκπαιδευτικές μονάδες.
  • Πολιτικές στην εκπαίδευση με προσανατολισμό στα ποιοτικά χαρακτηριστικά.

 

6.Διοίκηση Ολικής Ποιότητας (Total Quality Management ή ΔΟΠ) στον χώρο της εκπαίδευσης. Ειδικές μελέτες και εφαρμογές

  • Βασικές αρχές- Χαρακτηριστικά.
  • Η ΔΟΠ στην εκπαίδευση (ιστορική πορεία-πολιτικές)
  • Δείκτες ποιότητας. Πώς προσδιορίζονται, από ποιους, πότε αλλάζουν.
  • Εφαρμογή πρακτικών της αγοράς στον δημόσιο τομέα.
  • Αξιολόγηση και σύνδεση με την λειτουργία την ύπαρξη και την χρηματοδότηση των εκπαιδευτικών οργανισμών.

 

  1. Βασικές θεωρίες διοίκησης – Εφαρμογές στην εκπαίδευση
  • Διοίκηση: Administration and Management. Αποσαφήνιση όρων
  • Θεωρητικές προσεγγίσεις:

Ενδεχομενική

Θεωρία συστημάτων

Ιαπωνικό   Management

Θεωρία Ζ

Θεωρία αποφάσεων (παιγνίων)

  • Εφαρμογές στην εκπαίδευση
  • Το φαινόμενο του ισομορφισμού (ιδιωτικός-δημόσιος τομέας)

 

  1. Διαχείριση κρίσεων (Crisis Management)
  • Εννοιολογική αποσαφήνιση
  • Στάδια της κρίσης
  • Διαχείριση της κρίσης
  • Επιπτώσεις
  • Πρακτικές πρόληψης και αντιμετώπισης

 

  1. New Public Management (Η Νέα Δημόσια Διοίκηση)
  • Από την γραφειοκρατία (Weber) στο New Public Management
  • Παράγοντες διαμόρφωσης των δύο βασικών διοικητικών δομών
  • Βασικές αρχές
  • Συγκριτική θεώρηση. Εφαρμογές
  • Συμφωνίες για τη δημόσια διοίκηση σε επίπεδο Ε.Ε.

 

10.Παραδείγματα-Εφαρμογές

  • Improving School Leadership Policy and Practice ΟΟΣΑ (2011)
  • Οργάνωση και διοίκηση εκπαιδευτικών μονάδων. Σχετικά παραδείγματα από ευρωπαϊκές χώρες.

 

Βιβλιογραφία:

Για τις θεματικές 1 και 2.

 

  1. Bauman, Ζ., (2002) Η μετανεωτερικότητα και τα δεινά της. Αθήνα , εκδ. Ψυχογιός
  2. Friedman, T. (2005) The World Is Flat: A Brief History of the Twenty-First Century.   Ed. Farrar, Straus and Giroux
  3. Green, (2010). Εκπαίδευση και συγκρότηση του κράτους. Η ανάδυση των εκπαιδευτικών συστημάτων στην Αγγλία, στη Γαλλία και στις ΗΠΑ. Gutenberg – Γιώργος & Κώστας Δαρδανός,
  4. Harvey, D (2009). Η κατάσταση της μετανεωτερικότητας . Διερεύνηση των απαρχών της πολιτισμικής μεταβολής . Αθήνα, εκδ. Μεταίχμιο

http://www.oecd.org/edu/Education-at-a-Glance-2014.pdf

  1. OECD (2014) Education at a glance
  2. Αδάμου, Μ., (2002). Το εκπαιδευτικό σύστημα στην υπηρεσία του εθνικού κράτους, Αθήνα, εκδ. Παπαζήση
  3. Δημαράς, Α., (1974), Η μεταρρύθμιση που δεν έγινε, Αθήνα, εκδόσεις «Ερμής».
  4. Δίκτυο Ευρυδίκη . Τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα https://webgate.ec.europa.eu/fpfis/mwikis/eurydice/index.php/Countries
  5. Ζμας, Α. (2007). Παγκοσμιοποίηση και εκπαιδευτική πολιτική. Αθήνα, εκδ. Μεταίχμιο
  6. Ματθαίου, Δ. (2007) . Συγκριτική σπουδή της εκπαίδευσης ζητήματα διεθνούς εκπαιδευτικής πολιτικής – ιστορικές καταβολές, σύγχρονες τάσεις και προοπτικές
  7. Φυριππής, Εμμ.(1997) ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ. Αρχείο διδακτορικών διατριβών
  8. Φυριππής, Κ. Εμμ. (1999). Η Διοίκηση και η Εποπτεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη Γαλλία και στην Ελλάδα τον 19ο Αιώνα . Επιθεώρηση Επιστημονικών και Εκπαιδευτικών θεμάτων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου α τόμος σελ. 186-214

 

Για την θεματική 3

 

  1. Cohen L., Manion L., Morrison K., (2008), Μεθοδολογία εκπαιδευτικής έρευνας, μτφρ. Κυρανάκης Σ., Μαυράκη Μ., Μητσοπούλου Χ., Μπιθάρα Π., Φιλοπούλου Μ., Εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα
  2. Fαirclough, Ν.,( 1995), Critical Discourse Analysis,       London, Longman
  3. Creswell,W. J.(2011). Η έρευνα στην εκπαίδευση Σχεδιασμός, διεξαγωγή και αξιολόγηση της ποσοτικής και ποιοτικής έρευνας εκδ. ΙΩΝ
  4. http://www.sfu.ca/cmns/courses/marontate/2010/801/1-Readings/Van%20Dijk%20-%20Principles%20of%20critical%20discourse%20analysis.pdf
  5. Van Dijk Teun A. (1993) Principles of critical discourse analysis DISCOURSE & SOCIETY © SAGE (London. Newbury Park and New Delhi), vol. 4(2): 249-
  6. Μπονίδης Κ., (2004), Το περιεχόμενο του σχολικού βιβλίου ως αντικείμενο έρευνας, Αθήνα, εκδ. «Μεταίχμιο».
  7. Πυργιωτάκης, Ι., & Παπαδάκης, Ν., (1999), Ερμηνευτική μέθοδος και έρευνα γύρω από την εκπαιδευτική πολιτική και μεταρρύθμιση. Ζητήματα αλήθειας και μεθόδου, στο Παιδαγωγική Εταιρεία Ελλάδος, Ελληνική Παιδαγωγική και Εκπαιδευτική έρευνα, Αθήνα, εκδ. « Ατραπός»

 

Για τη θεματική 4

  1. National standards of excellence for headteachers Departmental advice for headteachers,January,2015 https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/396247/National_Standards_of_Excellence_for_Headteachers.pdf
  2. Ofsted – Office for Standards in Education http://www.ofsted.gov.uk/
  3. Ανδρέου Απ. – Παπακωνσταντίνου Γ., Οργάνωση και διοίκηση του Εκπαιδευτικού Συστήματος, Εκδόσεις Εξάντας
  4. Δίκτυο Ευρυδίκη http://www.e-yliko.gr/htmls/eurydice/eurydice_1.aspx
  5. Ευρωπαϊκή ένωση Δίκτυο Ευρυδίκη Αριθμοί Κλειδιά για Εκπαιδευτικούς και Διευθυντές Σχολείων στην Ευρώπη Έκδοση 2013 http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents/key_data_series/151EL.pdf
  6. Κρεμιάδης,Α., Θωμοπούλου, Ι. (2012) Διοίκηση σχολικών μονάδων με έμφαση στην ποιότητα
  7. Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. (2008). Πολιτικές στην Εκπαίδευση Ευρωπαϊκή Ένωση

http://www.pi-schools.gr/programs/epim_stelexoi/epim_yliko/book6.pdf

 

 

Για τις θεματικές 5 και 6

 

  1. Cianfrani C., Tsiakals J., West J. (2004). Κατανοώντας το ISO 9001:2000. Αθήνα: ∆ίαυλος
  2. Evans & Lindsay 2008, The Management and Control of Quality, 7th edition. USA: Thomson .South Western
  3. UNESCO (2005) EFA Global Monitoring Report. Understanding education quality http://unesdoc.unesco.org/images/0013/001373/137333e.pdf
  4. www.deming.org
  5. Ακριβός, Χ. & Ψαρόπουλος Χ., (2008). Διοίκηση ολικής ποιότητας στις δημόσιες υπηρεσίες και στο χώρο της εκπαίδευσης http://repository.edulll.gr/edulll/bitstream/10795/1336/2/1336.pdf
  6. Δερβιτσιώτης, Κ. (2005). Ορισμοί Ποιότητας. Στο Κ. Δερβιτσιώτης, Διοίκηση Ολικής Ποιότητας (σσ. 37-38). Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη ΑΕΒΕ
  7. Ζαβλάνος,.Μ. (2003). Η Ολική Ποιότητα στην εκπαίδευση, Αθήνα εκδ. Σταμούλη
  8. Μπρίνια, Β (2008). «Management Εκπαιδευτικών Μονάδων και Εκπαίδευσης», Αθήνα εκδ. Σταμούλη
  9. Υπ. Παιδείας. Συστήματα Ολικής Ποιότητας στη Δημόσια Διοίκηση

 

Για τη θεματική 7

  1. Cole, G.A.(2004 ) Management Theory and Practice. London ΕΜΕΑ
  2. Hallinger, P. & Leithwood, K. (1996). Culture & Educational Administration: A Case of finding out what you don’t know. Journal of Educational Administration, 34(5), 98-116
  3. Osborne M. J. (2010) Εισαγωγή στη θεωρία παιγνίων. εκδ. Κλειδάριθμος
  4. Zeithaml,V.- Varadarajan, P. & Zeithaml C. (1988) The Contingency Approach: Its Foundations and Relevance Approach to Theory Building and Research in     Marketing European Joumal of Marketing 22,7
  5. Βλαχοπούλου, Α. (2010).Εμπειρική προσέγγιση της Nash ισορροπίας. https://dspace.lib.uom.gr/bitstream/2159/13803/1/Vlachopoulou_Msc2010.pdf
  6. Διαμαντόπουλος, Χ.(2006).Διοικητικές αντιλήψεις και Διοικητικά συστήματα: Αγγλοαμερικάνικη και ευρωηπειρωτική παράδοση. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, Αθήνα
  7. Ζαβλάνος, M. ( 1998). Μάνατζμεντ. Αθήνα εκδ. «ΕΛΛΗΝ»
  8. Θεωρία Παιγνίων (Βικιπαίδεια) https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B3%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD
  9. Μπουραντάς, Δ. (2002). Μάνατζμεντ. Αθήνα, εκδ. ΜΠΕΝΟΥ ΣΩΤ.ΓΕΩΡΓΙΑ
  10. Χυτήρης, Λ. (2006). Μάνατζμεντ. Αρχές διοίκησης επιχειρήσεων. Αθήνα, Intrebooks

 

Για τη θεματική 8

  1. Brock Stephen, Sandoval Jonathan, Sharon Lewis (2005). Διαχείριση κρίσεων στο σχολείο. Τυπωθήτω
  2. Crisis Management – An International Overview September 2009 http://www.eu.gov.hk/en/reference/publications/crisis_management.pdf
  3. Devlin,Ε. (2007) “Crisis Management Planning and Execution”, Auerbach Publications, USA.
  4. Norman, R. A. (1995.) “ Managing the Crisis You Tried to Prevent”, Harvard Business School Press, Boston, MA,
  5. Ruff,P., and Aziz, K., (2003). “ Managing Communication in a Crisis” , Gower, Hampshire England, Burlington USA,
  6. Τοκάκης ,Β. (2012) Διαχείριση κρίσεων στο πλαίσιο της δημόσιας διοίκησης Προσδιορισμοί παράγοντες τύποι μέθοδοι αξιολόγηση αποτελεσμάτων. διδακτορική διατριβή, Πάτρα. http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/bitstream/10889/5729/1/Nemertes_Tokakis%28de%29.pdf
  7. Υπουργείο παιδείας και πολιτισμού, Κύπρος, (2006).Διαχείριση Κρίσεων στα σχολεία.

 

Για τη θεματική 9

  1. Brown K., Waterhouse J.and Flynn C. (2003), “Change management practices-Is a hybrid model a better alternative for public sector agencies?”, International Journal of Public Sector Management, Vol.16, No 3, pp.230-241. c)
  2. Cheung A. (1996), “Public sector reform and the re-legitimation of public bureaucratic power- The case of Hong Kong”, International Journal of Public Sector Management, Vol.9, No 5/6, pp.37-50.
  3. DUNLEAVY P., HOOD C. (1994), “From Old Public Administration to New Public Management”, Public Money and Management, July-September, pp. 9-16.
  4. HOOD C. (1995), “The New Public Management in the 1980s: Variations on a Theme”, Accounting, Organizations and Society, Vol. 20, No. 2/3, pp. 93-109.
  5. Καρκατσούλης Π., «Νέο ∆ηµόσιο Management: Αρχές, Εξελίξεις, Προοπτικές», ∆ιοικητική Ενηµέρωση, τ. 20, 2002
  6. Καρκατσούλης, Π., (2004). Το κράτος σε μετάβαση από την διοικητική μεταρρύθμιση και το νέο δημόσιο μανατζεμεντ στη διακυβέρνηση, Αθήνα, εκδ. Σιδέρης
  7. Μακρυδημήτρης, Α 1994.: Κράτος και Κοινωνία, η ευρωπαϊκή πρόκληση, Κώδικας Καλών Πρακτικών Δημοσιονομικής Διαφάνειας» του ΔΝΤ (2007) Βλ. http :// www . imf . org / external / np / pp /2007/ eng /051507 c . pdf

Διοικητικα Πληροφοριακα Συστηματα της Εκπαιδευσης

Το μάθημα έχει στόχους:

 

α) την κατανόηση από τους φοιτητές της δομής, της τεχνολογίας και της λειτουργίας των Πληροφοριακών Συστημάτων με έμφαση στη διαχείριση και διοίκηση της εκπαίδευσης.
β) την εμβάθυνση σε θέματα που αφορούν στο σχεδιασμό και ανάπτυξη Πληροφοριακών Συστημάτων που βασίζονται σε τεχνολογίες που βασίζονται στις σύγχρονες Σχεσιακές Βάσεις Δεδομένων και των Δικτύων ΗΥ
γ) την απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων για την αξιοποίηση των Πληροφοριακών Συστημάτων στην αποτελεσματική διοίκηση των εκπαιδευτικών μονάδων

.

Μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα μπορούν να:

• Κατανοούν και να αξιολογούν την εφαρμογή των θεωρητικών και πρακτικών θεμάτων που αφορούν στην αξιοποίηση και εφαρμογή των Πληροφοριακών Συστημάτων Διοίκησης στην Διοίκηση και Διαχείριση της Εκπαίδευσης
• Εξηγούν και τεκμηριώνουν τη σχέση των Πληροφοριακών Συστημάτων με τη Διαχείριση και Διοίκηση
• Να αναλύουν πώς μπορούν να αξιοποιήσουν την τεχνολογία για να διαχειριστούν και να συνθέσουν πολύπλοκα δεδομένα στη λήψη αποφάσεων
• Να αναλύουν διαχειριστικές και λειτουργικές διαδικασίες και να σχεδιάζουν πληροφοριακά συστήματα για την υποστήριξή τους με την αξιοποίηση σύγχρονων μεθόδων και τεχνολογίας.
• Να σχεδιάζουν και να συμμετέχουν ενεργά σε ομάδες εργασίας για την υλοποίηση Διοικητικών Πληροφοριακών Συστημάτων Εκπαιδευτικών Μονάδων

.
Περίγραμμα Μαθήματος

• Εισαγωγή στα Πληροφοριακά Συστήματα: Θεωρία Συστημάτων, Πληροφοριακά Συστήματα, ο ρόλος των Πληροφοριακών Συστημάτων στη Διοίκηση, Πληροφοριακά Συστήματα και λειτουργική Αναδιοργάνωση.
• Πληροφοριακά Συστήματα στην Εκπαίδευση: Πληροφοριακά Συστήματα και Διοίκηση της Εκπαίδευσης, Πληροφοριακά Συστήματα και Λειτουργίες της Εκπαίδευσης, Πληροφοριακά Συστήματα και Διοίκηση της Εκπαίδευσης
• Δομή και Αρχιτεκτονική Πληροφοριακών Συστημάτων, Κύκλος Ζωής Πληροφοριακών Συστημάτων, η Διοίκηση της Ανάπτυξης Πληροφοριακών Συστημάτων
• Μηχανική Λογισμικού, Βασικές Έννοιες και Μεθοδολογίες της Μηχανικής Λογισμικού
• Σχεδίαση Πληροφοριακών Συστημάτων, Μηχανική Λογισμικού, Μέθοδοι και Τεχνικές Συλλογής Απαιτήσεων, Αντικειμενοστρεφής Σχεδίαση Λογισμικού, Η γλώσσα μοντελοποίησης UML
• Βασικές Αρχές των Βάσεων Δεδομένων. Το Σχεσιακό Μοντέλο.
• Σημασιολογικός και Λογικός Σχεδιασμός Πληροφοριακών Συστημάτων, Διαγράμματα Συσχέτισης Οντοτήτων, Φυσικός Σχεδιασμός Πληροφοριακών Συστημάτων
• Ανάπτυξη Πληροφοριακών Συστημάτων σε Συστήματα Διαχείρισης Βάσεων Δεδομένων
• Ασφάλεια και Συντήρηση Πληροφοριακών Συστημάτων
• Τα Περιβάλλοντα Ανάπτυξης Πληροφοριακών Συστημάτων (MS ACCESS, VISUAL Studio και SQL Server)
• Συστήματα Επιτελικής Πληροφόρησης και Συστήματα Υποστήριξης Αποφάσεων για την Εκπαίδευση.

.

Μελέτες Περίπτωσης – Ανάπτυξη Διοικητικών πληροφοριακών Συστημάτων της Εκπαίδευσης.

Ποσοτικες Μεθοδοι

Η συλλογή, η επεξεργασία και η ανάλυση της πληροφορίας αποτελούν κυρίαρχες διεργασίες για την υποστήριξη τόσο των καθημερινών εργασιών όσο και για την λήψη αποφάσεων σε όλο το φάσμα λειτουργίας μιας εκπαιδευτικής μονάδας.. Η χρησιμοποίηση της πληροφορίας οδηγεί στη λήψη ορθολογικών αποφάσεων και σε ενέργειες στις οποίες ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος και βελτιστοποιείται το αποτέλεσμα. Η Ποσοτική Ανάλυση και η Στατιστική αποτελεί το κατεξοχήν μέσο για την Επεξεργασία και Ανάλυση της Πληροφορίας. Μέσα από μεθόδους και τεχνικές επιτρέπει την επεξεργασία των ιστορικών δεδομένων και οδηγεί στην ανάλυση της φύσης του, την διερεύνηση των αιτίων και στην μοντελοποίηση της πραγματικότητας. Το μάθημα στοχεύει να δώσει τα εφόδια στα μεταπτυχιακούς φοιτητές που θα απασχοληθούν σε θέσεις ευθύνης τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις. Η παρακολούθηση του μαθήματος αφενός μεν θα δώσει στον εκπαιδευόμενο τις γνώσεις και την πρακτική της Ποσοτικής Ανάλυσης και αφετέρου μέσα από την πρακτική άσκηση σε πραγματικά προβλήματα θα αποκτηθούν δεξιότητες για την εφαρμογή τους με τη χρήση εξειδικευμένου λογισμικού (MS EXCEL, SPSS κ.ά).

.

Περίγραμμα του Μαθήματος

• Ορισμοί, Στατιστικές έννοιες, Εφαρμογές της Στατιστικής, Τυχαίες Μεταβλητές
• Μέθοδοι Συλλογής Στατιστικών Στοιχείων, Επεξεργασία Στατιστικών Στοιχείων, Στατιστικοί Πίνακες, Γραφικές Παραστάσεις, Στατιστικές
• Περιγραφική Στατιστική: Παράμετροι θέσης για συνεχείς μεταβλητές, Διακριτές μεταβλητές, Ομαδοποίηση Στοιχείων, Ανάλυση Συχνοτήτων, Μέτρα Κεντρικής Τάσης, Μέτρα Διασποράς, Ασυμμετρία, Κύρτωση, Πινακοποίηση Συχνοτήτων (Crosstabulation).
• Στοιχεία Θεωρίας Πιθανοτήτων: Μαθηματικό Πρότυπο, Έννοια της Πιθανότητας, Ορισμός της Πιθανότητας, Ιδιότητες Πιθανοτήτων, Υπό Συνθήκη Πιθανότητα, Ανεξάρτητα Ενδεχόμενα, Θεώρημα του Bayes.
• Κατανομές: Διακριτές τυχαίες μεταβλητές, Συνεχείς τυχαίες μεταβλητές, Συνάρτηση Πυκνότητας πιθανότητας, Μαθηματική Ελπίδα, Διακύμανση
• Θεωρητικές Κατανομές για διακριτές μεταβλητές
• Θεωρητικές Κατανομές για συνεχείς μεταβλητές
• Παλινδρόμηση και Συσχέτιση: Συναρτησιακή Εξάρτηση, Στοχαστική Εξάρτηση, Μέθοδος Ελαχίστων Τετραγώνων, Ευθεία Ελαχίστων Τετραγώνων, Καμπύλη δευτέρου Βαθμού, Εκθετική Παλινδρόμηση, Υπερβολική Παλινδρόμηση, Γραμμική συμμεταβολή, Συνδιακύμανση δύο μεταβλητών, Συντελεστές Συσχέτισης, Μοντέλα Logistic και Probit, Πολλαπλή Παλινδρόμηση και Συσχέτιση,
• Χρονολογικές Σειρές: Συνιστώσες χρονολογικής σειράς, Προσδιορισμός Τάσης Χρονολογικής σειράς (Γραμμική Εξίσωση, καμπύλη δευτέρου βαθμού, εκθετική καμπύλη, λογιστική καμπύλη,), Εποχικές κινήσεις, μακροχρόνιες Περιοδικές Κινήσεις.

• Ανάλυση Δεδομένων Πολυδιάστατων Μεταβλητών: Ορισμοί, Έννοιες της Ανάλυσης Πολυδιάστατων Μεταβλητών, Ανάλυση σε κύριες Συ6νιστώσες, Παραγοντική Ανάλυση, Ανάλυση Ομάδων, Διακριτή Ανάλυση, Ανάλυση Αντιστοιχιών.

• Εφαρμογές – Μελέτες Περίπτωσης